این روز ها به آدم ها که نگاه می کنم دلم می گیرد و رویا هایم بی امنیت می شوند

روز ها و شب ها در گذر اند اما کاش انسانها هم مثل همیشه زیبا بودند این روزها امنیتمان دارد به باد می رود

می دانید چرا ؟

زیرا دلهایمان از خدا دور شده و دستهایمان از آسمانش ...

کاش رویاهایمان واقعی و حقیقی بود؛ و حصاری از گلهای بنفشه دور تا دور آن را پوشانده بودند و دیگر نیاز به گذاشتن هزار سرباز برای محافظت از آن نبود ...

اما تا خدا هست آیا بی امنیتی وجود دارد ؟

نمی دانم چون هنوز معنی بی امنیتی و خدا را کامل نیاموخته ام

ولی این را مطمئنم تا خدا هست بی امنیتی نیست

اما تا دلها برای انسانها می تپد دیگر جایی برای خدا نیست در حالی که خدا همیشه در کنار ماست

عشق های زمینی خواه نا خواه زمینت می زنند ...

و برای بلند شدن نیاز به یک دست آسمانی هست

آن دست خداست ولی من مانده ام که چرا تا بلند می شویم طوری رفتار می کنیم انگار هیچوقت زمین نخوردیم ؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: